Rollin', rollin', rollin' ...Rawlins!

Het is ondertussen wel duidelijk dat we langzaam aan het afbouwen zijn; de afgelopen twee dagen geen 'echte' bezienswaardigheden bezocht. Toch valt er nog altijd genoeg te zien onderweg, want het landschap en vergezichten gaan ons niet snel vervelen. Vanuit Lander rIchting Rawlins kwamen we o.a. door het spookstadje Jeffrey City, waar in de jaren '70 en '80 van de vorige eeuw ruim 3000 mensen woonden. Toen werd er uranium gevonden en dat leverde veel bedrijvigheid op. Nadat die 'boom' weer over was, verdween het overgrote deel van de bevolking naar elders. Nu zijn er nog enkele tientallen inwoners en staat vrijwel alles leeg. Opvallend waren vooral de wel erg sober uitgevoerde kerkgebouwen.

Dat het hier in de regio veel heeft geregend de afgelopen weken, heb ik zelf ervaren toen we een Mormonen museumpje wilden bezoeken. De toegangsweg was zo overstroomd dat ik tot mijn enkels in het water stond. Op blote voeten verder dan maar……

Vervolgens doorgereden naar drie dichtbij elkaar gelegen 'landmarks' voor de pioniers van rond 1850. Allereerst Split Rock, heel duidelijk en van heel ver zichtbaar dat er een split in de hoge rots zit. Dan Devil's Gate, een grote inham tussen twee rotsen en tot slot Independence Rock. Daar aangekomen krasten veel pioniers hun naam in de steen. De wetenschap dat al die tienduizenden mensen die barre tocht hebben ondernomen en vaak het einddoel niet haalden, is indrukwekkender dan de rots op zich. De aanwezige konijntjes vond ik eerlijk gezegd veel aantrekkelijker en niet te vergeten twee 'Whitetail deer' ( herten met witte staart) die zwaaiend met hun staartjes ons gedag zeiden. Dat was een komisch gezicht!

In Rawlins in een van buiten spuuglelijk hotel met van binnen mooie kamers geslapen.